POSTĘPOWANIE W PRZEDMIOCIE LECZENIA LUB REHABILITACJI OSÓB UZALEŻNIONYCH

Leczenie jest to szereg czynności medycznych zmierzających do przywrócenia równowagi zdrowotnej.  Rozróżnia się leczenie:
objawowe (polegające na usuwaniu i łagodzeniu objawów choroby), przyczynowe (skierowane przeciwko przyczynie wywołującej chorobę), zachowawcze (zmierzające do opanowania choroby za pomocą odpowiednich leków) lub zabiegowe.  W zależności od stosowanych metod rozróżnia się także leczenie m.in. klimatyczne, farmakologiczne, rentgenoterapię, psychoterapię, hipnoterapię.

Osoba uzależniona może podjąć leczenie (leczenie zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych) lub rehabilitację (proces, w którym osoba z zaburzeniami psychicznymi spowodowanymi przez przyjmowanie środków odurzających lub substancji psychotropowych osiąga optymalny stan zdrowia, funkcjonowania psychicznego
i społecznego). Leczenie osoby uzależnionej prowadzi podmiot leczniczy lub lekarz wykonujący zawód w ramach praktyki zawodowej,
z kolei rehabilitację osoby uzależnionej może prowadzić lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie psychiatrii lub osoba posiadająca
certyfikat specjalisty terapii uzależnień. (art. 26 ustawy narkotykowej).

Ponadto osoba uzależniona może być leczona przy zastosowaniu leczenia substytucyjnego (stosowanie, w ramach programu leczenia uzależnienia, produktów leczniczych lub środków odurzających o działaniu agonistycznym na receptor opioidowy), które może prowadzić podmiot leczniczy po uzyskaniu stosownego zezwolenia (art. 28 ustawy narkotykowej). Mówiąc inaczej, leczenie substytucyjne sprowadza się do przyjmowania, pod ścisłą kontrolą medyczną, produktu leczniczego lub środka odurzającego, który zapobiega objawom abstynencji.