UMORZENIE POSTĘPOWANIA
W PRZESTĘPSTWIE NARKOTYKOWYM

NA CZYM POLEGA UMORZENIE POSTĘPOWANIA W TRYBIE ART. 62A USTAWY NARKOTYKOWEJ?

JAKIE SĄ KONSEKWENCJE ZASTOSOWANIA TEJ INSTYTUCJI DLA OSKARŻONEGO?

CZY ZASTOSOWANIE TEJ INSTYTUCJI POWODUJE,
ŻE OSKARŻONY MA W KARTOTECE KARNEJ WPIS O SKAZANIU?

Jeśli spełnione zostaną warunki określone w art. 62a i 62b ustawy narkotykowej, a więc gdy (1) sprawca posiada środki odurzające,
substancje psychotropowe lub nowe substancje psychoaktywne w ilości nieznacznej – odpowiadającej doraźnym potrzebom uzależnionego,
to jest odczuwanemu współcześnie głodowi narkotycznemu – jedną, dwie porcje, lecz nie ilość od tego większą, choćby zgromadzono ją
w przewidywaniu przyszłych potrzeb, (2) środki odurzające, substancje psychotropowe lub nowe substancje psychoaktywne przeznaczone są
na własny użytek sprawcy, (3) orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na: okoliczności popełnienia czynu oraz stopień
jego społecznej szkodliwości, postępowanie może zostać umorzone jeszcze przed jego oficjalnym wszczęciem.

Co prawda każde postępowanie może zakończyć się umorzeniem już na etapie sądowym z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu, jednakże dla oskarżonego najkorzystniej jest, gdy dojdzie do tego jak najszybciej, o czym właśnie stanowią omawiane przepisy.

Oszczędza to bowiem czas, nerwy, a także koszty związane z obroną. Umorzenie postępowania jeszcze przed jego wszczęciem nie wiąże się dla podejrzanego z żadnymi negatywnymi konsekwencjami prawnymi, nie zostaje również odnotowane w Krajowym Rejestrze Karnym.